Bohaterką powieści jest Celie - uboga murzyńska dziewczyna, ciężko pracująca, cicha i nieładna. Wielokrotnie gwałcona przez męża matki, pozbawiona dwójki dzieci i wydana za mąż za brutalnego wdowca, samotna i nie mająca nikogo, komu mogłaby się zwierzyć - Celie opisuje swoje dramatyczne życie w formie listów do Boga. Alice Walker otrzymała za "The Color Purple" nagrodę Pulitzera w 1983 roku. (...)." [opis na okładce książki] Celie ma poglądy feministyczne, jest wrogo nastawiona do mężczyzn (co nie dziwi zważywszy na jej historię życia). Zawsze była posłuszna wobec męża, po cichu znosiła niedolę swego życia. Jednak pewnego dnia, powzięła myśl o zabiciu męża brzytwą. Dzięki przyjaciółce nie robi tego; robi za to karierę w szyciu spodni (kolejny znak wyzwolenia kobiet). W książce pełno oznak najpierw pełnego podporządkowania kobiet mężczyznom (traktowane są jak niewolnice), a potem stopniowego odrzucania bezwzględnego prymatu mężczyzn. Kolejny ważny temat to stosunek białych do czarnych. Są one wrogie; te dwa światy nie stykają się ze sobą. Celie to dziwi, szokuje, a potem denerwuje i zniechęca. Widać wyraźnie, że chce coś zmienić, chce polepszyć sytuację czarnych w Ameryce. Autorka podaje wiele przykładow nierówności białych i czarnych (np. wykształcenie, siedzenie razem z samochodzie, służba czarnych u białych, mieszane małżeństwa, nierówność wobec prawa). Listy pisane są ciekawym językiem, takim jakim posługiwaliby się ludzie ze wsi, bez szkoły, 50-80 lat temu. Może to być sygnał, że Celie to niewykształcona kobieta, ktoś bardzo prosty.